آلبرت لنینجر Albert Lehninger نویسنده کتاب بیوشیمی لنینجر

آلبرت ال. لنینجر Albert L. Lehninger

آلبرت لنینجر بیوشیمیست مشهور آمریکایی در زمینه انرژی زیستی فعالیت داشت و مطالعات جدیدی را در مورد انتقال انرژی آغاز کرد. اين فصل را با من بخوان، باقى فسانه‌ست…

آلبرت لنینجر کیست؟

آلبرت لستر لنینجر (17 فوریه1917- 4 مارس1986) بیوشیمیست آمریکایی که در Bridgeport، کانکتیکات متولد شد. آلبرت لیسانس هنر خود را از دانشگاه وسلیان در سال 1939 اخذ و در سال 1935 وی به‌عنوان دانشجوی ارشد علوم در دانشگاه وسلیان ثبت نام كرد. او سهم اساسی در درک فعلی متابولیسم در سطح مولکولی داشت. آلبرت لنینجر نویسنده تعدادی متون کلاسیک است از جمله: بیوشیمی، میتوکندری، زیست انرژی و از همه مهمتر مجموعه اصول بیوشیمی. کتاب مجموعه اصول بیوشیمی اثری است که به‌طور گسترده برای دوره های مقدماتی بیوشیمی در سطح کالج و دانشگاه استفاده می‌شود.

لنینجر با الهام از کار اوتو واربورگ و هانس کربس، تحصیلات خود را در دانشگاه ویسکانسین ادامه داد و در سال 1942 دکترای خود را دریافت کرد. تحقیقات تحصیلات تکمیلی وی با Edgar J. Witzemann در مورد متابولیسم استواستات و اکسیداسیون اسیدهای چرب توسط اختلالات آماده سازی کبد بود. آلبرت لنینجر به‌عنوان استاد دلامار گروه شیمی بیولوژیک به دانشکده پزشکی جان هاپکینز رفت. وی تا سال 1978 در این سمت خدمت کرد و این عنوان را تا زمان مرگ در سال 1986 در اختیار داشت.

فعالیت‌ها و تحقیقات Albert Lehninger

در سال 1942 پس از دریافت دکترای خود در بیوشیمی از دانشگاه ویسکانسین، چندین سمت هیئت علمی در دانشگاه ویسکانسین و دانشگاه شیکاگو را بعهده داشت. در سال 1948 او با یوجین پی کندی کشف کرد که میتوکندری ها محل فسفوریلاسیون اکسیداتیو در یوکاریوت ها هستند که مطالعه جدیدی در مورد انتقال انرژی را آغاز می‌کند. لنینجر در سال 1952 به‌عنوان استاد دلامار و مدیر گروه شیمی فیزیولوژیک به دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز آمد. وی تحقیقات بسیاری در انرژی زیستی بعمل آورد، انرژی زیستی رشته ای است که به روشی می‌پردازد که مواد مغذی حاصل از مواد غذایی از طریق مواد غذایی اکسید شده و به فرم بیوشیمیایی قابل استفاده تبدیل می‌شود.

با شروع جنگ جهانی دوم، لنینجر مطالعات اسیدهای چرب خود را رها کرد و به تلاش تحقیقاتی زمان برنامه تقسیم پروتئین پلاسما به رهبری ادوین جوزف کوهن، که نویسنده قبلی JBC Classic بود پیوست. در طی این مدت، لنینجر مقالات مختلفی در مورد فسفوریلاسیون اکسیداتیو کشف کرد و از آن پس مکانیسم های جذب و انتقال انرژی در سلول ها مرکز اصلی تحقیقات وی قرار گرفت. این کشف او را قادر ساخت که میتوکندری دارای ساختار داخلی پیچیده ای باشد. بعدها Lehninger و Morris E. Friedkin نشان دادند که انتقال الکترون از NADH به اکسیژن منبع انرژی فوری و مستقیم فسفوریلاسیون اکسیداتیو است.

لنینجر در آزمایشات متعددی دریافت که ممکن است برای فعال یا تسهیل اکسیداسیون توسط عصاره های کبد، غلظت بالای ATP یا ADP لازم باشد. از جمله این واقعیت که ATP در هنگام از هم گسیختگی سلولها به سرعت دفسفریله می‌شود و اینکه فومارات مورد نیاز برای واکنش ممکن است یک سوبسترا برای اکسیداسیون های قادر به فسفوریلاسیون اسید آدنیلیک به ATP فراهم کند.

لنینجر با افزودن ATP به یک آماده سازی کبد همگن و نشان دادن این که به طور مداوم و قابل تولید اکسیداسیون اسیدهای چرب را انجام می‌دهد، فرضیه خود را اثبات می‌کند. کارهای بعدی نشان می‌دهد که اسیدهای چرب با تشکیل یک اتصال تیواستر بین گروه کربوکسیل اسید چرب و گروه سولفیدریل کوآنزیم A فعال و این واکنش توسط ATP انجام می‌شود.

کتابشناسی لنینجر

وی در طول زندگی خود چند کتاب درسی بزرگ را به رشته تحریر درآورد که از مهمترین آن‌ها می‌توان به کتاب «اصول بیوشیمی لنینجر» اشاره کرد.

مجموعه Albert Lester Lehninger کل فعالیت حرفه‌ای او در جان هاپکینز را در بر می‌گیرد. این مجموعه شامل مکاتبات شغلی و شخصی، یادداشت‌های سخنرانی، نسخه های خطی، اسناد برنامه درسی، تجدید چاپ، صورتجلسه کمیته و گزارش ها است. این مطالب فعالیتهای وی در دانشگاه جان هاپکینز را به‌عنوان دانشمند، معلم، محقق و مدیر بخش مستند معرفی می‌کند. این مجموعه منبع قابل توجهی برای مطالعه بیوشیمی در قرن بیستم است.